Martus Wolferink: 'Werken is mijn hobby'
AlgemeenLOCHEM - Hij heeft drie generaties Kreunen meegemaakt en werkt nu onder Gijs Kreunen van Kunststof Kreunen. Tegenwoordig bekend onder de naam Innodeen. Met warmte spreekt hij over zijn vak en over zijn werkgever, de familie Kreunen. Kort geleden vierde hij zijn veertigjarig jubileum bij het bedrijf.
Door Arjen Dieperink
"Zullen wij eerst door de fabriekshal lopen voordat je Martus spreekt, dan heb je een idee wat er zo al gedaan wordt", is de reactie van Gijs Kreunen, algemeen directeur, bij binnenkomst van het bedrijf aan de Hanzeweg. "Kijk hier maakten wij in het verleden kozijnen, daar zijn we mee gestopt. De markt is veranderd en we verleggen de productie op kunststof. Hier zie je een kunststof mal. Deze past precies in elkaar en is door ons ontwikkeld, men gebruikt het om betonnen paaltjes in te maken. Hier zie je dat de productiehal zo goed als leeg is. De kunststofproductie gaat hier weg en die bouwen wij langzamerhand op in Aalsvoort 5.", vervolgt Kreunen zijn rondleiding door het bedrijf. Ondertussen komen wij bij de vierzijdige schaafbank aan, "Noem het maar een profielmachine, anders denkt men dat wij er hout mee schaven", is de reactie van Gijs Kreunen.
Bij de machine staat de zevenenvijftigjarige Martus Wolferink. De in Laren geboren en getogen Wolferink fiets iedere dag naar zijn werk. "Zal ik je de machine eens laten zien", is zijn reactie, terwijl hij de behuizing verwijderd. "Met de juiste druk wordt dit stukje kunststof in de machine gebracht en het eindproduct komt aan de andere kant er uit. Indien de druk te hoog is dan pers je het in elkaar. Dat is niet de bedoeling." Even later heeft Martus Wolferink in de kantine plaatsgenomen. Achter hem hangt aan de wand een oude handboormachine, een beitel uit grootvadertijd en ander oud gereedschap.
Typerend voor de verandering die Wolferink heeft meegemaakt, van houtbewerking naar kunststofbewerking. "Ik heb vroeger op de Lagere Technische School (LTS) gezeten aan de Larenseweg in Lochem. Ik kreeg houtbewerking op school van Smale en Ossenkoppele. Ik weet nog precies de spreuk die Ossenkoppele bij ons leerlingen er in bracht, 'Denk al eer gij doende zijt, en doende denk dan nog'. Dat klopt ook wel. Je moet van te voren nadenken wat je gaat produceren en op welke manier, en tijdens de productie moet je aan je product blijven denken. Bij mij staat kwaliteit hoog in het vaandel."
Op de vraag hoe hij bij het bedrijf is gekomen, kijkt hij lachend. " Van de LTS uit kregen wij een snuffelstage. Ik kwam bij Kreunen terecht. Later kwam ik voor vakantiewerk en ben uiteindelijk in dienst gekomen bij de grootvader van Gijs, Jan Kreunen (1919 - 2013). Aan hem en Ab Hazelberg (werkplaatschef) en vele anderen heb ik enorm veel te danken. Ik heb altijd in de binnendienst gezeten. Af en toe kwam mijn oud-leraar Ossenkoppele op bezoek om even gedag te zeggen. Ik heb fijne collega's, wij werken hier als een team. Zelf ben ik geen type om op de voorgrond te treden. Wel geef ik mijn mening als het er om doet. Werken is mijn hobby." Op de vraag of zijn zoon en dochter, respectievelijk 30 en 27 jaar, zijn voetsporen volgen, schud hij van nee. Of hij vijftig jaar dienst bij Kreunen vol zal maken, daar kan Wolferink geen antwoord op geven. " Theoretisch is het mogelijk", aldus Gijs Kreunen.
