Juf Trudy stopt bij J.A. de Vullerschool

GORSSEL - Bij de ingang van het leslokaal hangen de naambordjes van de bijna dertig leerlingen van groep 1 en 2. Bovenaan hangt het hartje met een foto van juf Trudy. Terwijl haar collega de groepen overneemt laat juf Trudy Otterspeer zich ontvallen het allemaal wel spannend te vinden. Vrijdag aanstaande is het zover, dan sluit ze voorgoed de schooldeur in Gorssel achter zich.

Door Arjen Dieperink

"Ik ben nog een echte ouderwetse en bevlogen kleuterjuf", zegt de 63-jarige Trudy Otterspeer. In 1976 behaalde zij haar hoofdakte en ging ze aan de slag. "Toen ik zwanger werd ben ik even gestopt met het werken, dat was toen zo in die tijd. Deeltijdwerken kon je niet en ik ging voor de kinderen zorgen. Toen die naar school gingen ben ik weer met het werken begonnen."
In eerste instantie was Otterspeer invalster bij de peuterspeelzaal. Ook was ze toen te vinden bij de kinderopvang in Gorssel. Vanaf 1992 werkt zij op de J.A. de Vullerschool aan de Veldhofstraat 1. "Tja, al achtentwintig jaar op deze school. Het kan ook iets langer zijn geweest, daar ik in eerste instantie veel inviel voor ik een vaste aanstelling kreeg. In het begin werkten er zes collega's. Tegenwoordig zijn het volens mij vijfentwintig of zesentwintig. Er zijn ook nog collega's die ik eerst als stagiaire had. Dat is best leuk", glimlacht ze.
Waarom zij op deze leeftijd stopt met het juf zijn, daarover is ze heel duidelijk. "Mijn man is gepensioneerd Luchtmacht-militair. En zelf vind ik het na zoveel jaren voor de klas te hebben gestaan wel genoeg. Het is mooi geweest. Ik moet er niet aan denken dat ik op den duur met verveling naar school zou moeten gaan omdat je weer voor de zoveelste keer het nieuwe schoolseizoen moet gaan opstarten. De kinderen zitten niet op een juf te wachten die het niet meer naar haar zin heeft. Dat wil ik voorkomen. Nu is het juiste moment om te stoppen.".

Wijzer
Trudy Otterspeer spreekt met veel warmte over de kinderen. "Ik vind het mooi, het vertrouwen dat een kind aan je geeft. Het aannemen hetgeen wat je hen vertelt, ook al is dat in deze tijd anders dan in het verleden. Ze zijn verhoudingsgewijs iets wijzer dan vroeger en groeien nu digitaal op. Maar het blijft voor hen 'juf voor en juf achter'. De allerkleinsten leren van de oudsten Het is gewoon prachtig om ze te zien ontwikkelen."
"In mijn begintijd moest je zelf maar bedenken wat je met de kinderen ging doen. Tegenwoordig zijn er methodes ontwikkeld. In het begin was ik er niet zo voor, maar toen het eenmaal was ingevoerd vond ik het wel een mooi systeem." Of zij haar werk zal gaan missen denkt juf Trudy: "In het begin vast wel. De liefde die de kinderen naar je uitstralen, het enthousiasme. Maar wij hebben ook nu kleinkinderen, daar kunnen mijn man Bart en ik nu ook meer aandacht aan gaan besteden. Vervelen zullen wij ons niet."
Trudy Otterspeer slaat de hand voor haar mond: "Ik ben wel benieuwd naar wat mijn collega's aanstaande vrijdag voor mij hebben bedacht. Toen ik vijftig werd kwamen ze met de groep bij mij aan huis zingen. Wat men nu in petto heeft weet ik niet, alleen moet ik iets later op school verschijnen heb ik gehoord."