Alan en Paul bij het beluisteren van het nummer ‘Home shopping’. Foto: Henri Walterbos
Alan en Paul bij het beluisteren van het nummer ‘Home shopping’. Foto: Henri Walterbos
VIDEO

Alan Gascoigne brengt album uit met country- en westernsongs

Algemeen

‘Restless wind and assorted Country songs’ ten bate van Parkinsonfonds

Door Henri Walterbos

LICHTENVOORDE - Op 5 oktober mag Alan Gascoigne 72 kaarsjes uitblazen. Precies een jaar geleden maakte hij wereldkundig dat bij hem eind 2013 de diagnose Parkinson was gesteld en het naar omstandigheden goed met hem gaat. "Daar word je niet vrolijk van, maar ja, je doet er niets aan", zei hij er toen over en bleef hij optimistisch. "Ik wil er zelf nog wel iets van maken. De doctoren kunnen niet voorspellen hoe het ziektebeeld zal verlopen. Er zijn geen twee mensen hetzelfde met Parkinson." Hij startte met medicijnen en therapie voor het evenwicht. Het was zijn bewuste keuze het ‘nieuws’ pas vlak voor zijn 71e verjaardag openbaar te maken. "Mensen trekken vaak direct hun eigen conclusies van ‘hij kan niks meer’. Muziek maken gaat nog wel, aan projectjes meewerken en een incidenteel optreden ook nog wel, maar een eigen band niet meer."

Hij gaf aan plezier te beleven aan muziek maken met muzikale vrienden in ‘de Heujberg’ bij Bennie Jolink, werkte en schreef mee aan diens soloproject ‘Post Normaal’ en is het hoofdgerecht in Paul’s Kitchen in huize Paul van Druten. Nog steeds, maar corona maakte hem extra voorzichtig met zijn kwetsbaarheid en staat alles op een laag pitje. "Sinds corona komen we niet meer bij elkaar. We deden al een tijdje niets omdat ik met Bennie Jolink bezig was aan zijn project ‘Post Normaal’, een boek met cd. Toen we klaar waren zeiden we ‘tot over een tijdje’, maar toen kwam corona en is alles gestopt. De planning was nog een Johnny Cash-achtige cd, waar ik ook nog nummers voor heb liggen, maar toen kwam eerst de plaat die hij op ging nemen met het oude Normaal ertussendoor, met Ferdy Jolij en Willem Terhorst."

Een jaar verder
Een jaar later spreken we hem weer. Hoe gaat het nu met hem? En hoe staat het met zijn plannen om nog een keer een nog nooit uitgebracht countryalbum uit te brengen? Hij liet het de schrijver dezes een jaar geleden horen en die was er enorm blij en verrast door. Maar eerst zijn gezondheid. "Het gaat ongeveer hetzelfde als een jaar geleden. Gelukkig. Beter worden doe je niet dus dat kan niet. Ik heb wel wat rugklachten. Ik loop een beetje krom, maar als het daarbij blijft kan ik daar mee leven." De humor is er nog steeds. Diverse keren lacht hij uitbundig.

Wat het onuitgebrachte countryalbum betreft, is er goed nieuws. Hij lanceert het deze week. Een album met een verhaal. "Ik heb die liedjes achttien jaar geleden opgenomen met goeie sessiemuzikanten en sindsdien ligt het bij mij in de la. Als demo’s bedoeld. Country and westernmuziek. Een paar mensen hebben het gehoord. Iedereen zegt: ‘zonde dat je er niets meedoet. Kun je het niet op internet zetten?’ Daar heb ik over nagedacht. Omdat ik Parkinson heb, dacht ik: ‘dan doe ik dat wel voor het goede doel, voor het Parkinsonfonds.’ Mensen kunnen het gratis beluisteren en downloaden. Als je het leuk vindt, doneer maar iets aan het Parkinsonfonds."

Het negen nummers tellende album is een mix van diverse countrystijlen door elkaar. "That’s it. Vandaar ook de titel ‘Restless wind and assorted Country songs’. Een soort muzikaal Engels drop", lacht hij. "Ik hoop dat de mensen er blij mee zijn en iets doneren aan het Parkinsonfonds." Het zijn allen overduidelijk composities van een vakman en liefhebber. "Ik zal niet snel de loftrompet over mezelf steken, maar ik ben zelf ook best tevreden met de composities", is de ‘Englishman in Lichtenvoorde’ bescheiden.

De negen nummers zijn in een tijdsbestek van driekwart jaar geschreven. Alan schreef zowel tekst, muziek als arrangementen. "Ik hou van deze soort muziek en van liedjes met een verhaal." De liedjes zijn ware countrypareltjes, overduidelijk ingespeeld door topmuzikanten, waaronder een meesterviolist voor het westernsausje en Alan zelf. De tracks zijn ruwe mixen. "Normaal gesproken laat je de nummers een tijdje liggen, twee maanden zeg maar. Als ze weer fris in je hoofd klinken, dan ga je je eindmix doen. Dat is met deze nummers nooit gebeurd. Ik heb geluk dat het wel redelijk klinkt." Het album is enkel te beluisteren en te downloaden via youtube en de Facebookpagina van hem en Paul van Druten. "Dit is voor de liefhebbers en het Parkinsonfonds. Als het Parkinsonfonds het leuk vindt dan doe ik een speciale versie van Shaking all over.” En weer buldert hij van het lachen. Een fenomeen, met het hart op de juiste plaats.

Projecten
Nu de regels van het RIVM het weer toelaten op te treden, samen te spelen, heeft Alan ook weer enkele ‘gigs’ in zijn agenda staan. "Ik ga een paar liedjes spelen bij Plat Gespöld met Stef Woestenenk, nog iets met De Kisjeskearls, waar ik een tweede nummer voor geschreven heb dat we samen op gaan nemen. Een paar weken geleden heb ik voor Paul’s Kitchen voor het eerst sinds lange tijd wat gespeeld met mijn makker Ralph de Jong. Misschien gaan we aan het eind van het jaar nog samen optreden. Ook wij gaan volgend jaar misschien samen iets opnemen. Ik speel graag met Ralph. Hij past goed bij mij. We zijn allebei gek. Altijd lachen met hem, mooie verhalen, good music en we luisteren altijd goed naar elkaar."

Ook met blueszangeres AJ Plug ligt er nog iets in het verschiet. "Ik heb muziek voor haar geschreven, maar AJ is ziek geworden. We hebben wel contact gehouden. We hebben de los-vaste afspraak dat als zij weer goed in orde is, en in Oost-Nederland is, ze langskomt. Het enige wat belangrijk is dat zij eerst weer gezond wordt en weer op de planken kan staan. Ook haar man Klaas die ook met ziektes te maken heeft." Hij verheugt er zich zichtbaar op. De Gaspiepe is nog lang niet uitgeblust.

De nummers


Restless wind - "Dat gaat over iemand die vuur in de kont heeft, geen rust in het gat heeft."

Time to cry - "Een gezinssituatie waarbij een echtpaar gaat scheiden en de zoon denkt dat het zijn schuld is. De vader legt dan uit dat het niet zijn schuld is en zegt dat hij nog steeds van zijn zoon houdt."

Home shopping - "Dat gaat over een kerel die getrouwd is met een vrouw die alles maar koopt wat los en vast zit wat op die Tellsell tv-programma’s voorbijkomt. Van scherpe messen tot en met kussens in de nek voor in bed. Ze maakt alle geld daaraan op en daar is hij niet blij mee.” Wederom schatert hij. ‘For every dollar I earn she spends two’, een prachtige zin uit het lied.

Tomorrows gate - "Dat gevoel kent iedereen wel, denk ik. Je bent uit, zuipen, brekken en angoan en het is 5 of 6 uur in de morgen. Ga je eindelijk een keer lopend naar huis. Je denkt dan aan wat er allemaal is gebeurd gisteravond. Je hoofd is nog helemaal bij gisteravond, maar je loopt eigenlijk al de nieuwe dag in. Dan ga je als het ware door de poort van morgen, de nieuwe dag. Dan denk je ‘Is het laat of is het vroeg?"

Begging for forgiveness - "Dat gaat over een kerel die een baan in de fabriek heeft die hij niet leuk vindt. Hij gaat verder als crimineel. Dat lukt hem ook niet, want hij komt in de bak terecht. Hij vraagt aan de baas van de gevangenis of hij hem niet vrij kan laten. Ook dat lukt niet."

Alimony pony - "Dat nummer hebben we met de Pensionado’s ook al opgenomen, maar in een andere versie. Dat gaat over een kerel die gaat scheiden en zijn vrouw is hem helemaal aan het uitmelken, als een melkkoe."

Anothers man’s wife - "Het verhaal van een kerel die in een winkel staat en een hele mooie vrouw ziet die naar hem zit te lonken. Er is oogcontact en de vonken spatten er direct vanaf. Het blijkt dat zij al min of meer op het punt van kappen met haar man staat. Die man denkt dan ‘ik wil wel met haar meegaan maar het is wel de vrouw van iemand anders."

Fool in love - "Een man die getrouwd is met de verkeerde vrouw omdat zij altijd achter andere kerels aanzit. Hij komt in een situatie dat hij moet vechten. Hij wordt geslagen, slaat zelf, maar hij blijft bij haar. Al beseft hij dondersgoed dat het de verkeerde vrouw is, toch blijft hij bij haar. Vandaar Fool in love."

I can’t forget - "Ook een relatielied. Een kerel die probeert zijn vrouw te vergeten maar dat lukt hem niet. Hij heeft haar dingen beloofd, zij belooft hem dingen, maar wat zij belooft maakt ze niet waar. Dan is hij degene met een gebroken hart."

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant