Juf Esther heeft kinderen liever weer in de klas

Kniebuigingen en traplopen tijdens digitale schooluurtjes

Door Arjen Dieperink

LOCHEM - Juf of meester op de basisschool zijn tijdens coronatijd. Hoe gaat dat in zijn werk, wat wordt er van hen verlangd en in het bijzonder: hoe gaat het met de kinderen? Juf Esther van de Prins Hendrikschool weet er alles van.

Het is vrijdagmiddag en bij de kopieerapparaat is Esther van de Berg druk bezig om de opdrachten voor haar groep voor maandag klaar te maken. Ze is adjunct-directeur en juf van groep 8. Haar lokaal wordt sinds de lockdown niet meer door de twintig leerlingen van haar groep gebruikt.
De 48-jarige Esther staat inmiddels vijf jaar op de Prins Hendrikschool waarvan vier jaar voor groep 8. Elf jaar geleden stapte ze als zogenaamde zij-instromer het onderwijs in. “Mijn kinderen zaten op de basisschool en ik hielp ze met hun huiswerk zoals de meeste ouders wel doen. Ik vond het gewoon mooi om te doen.” Ze raakte besmet met het onderwijsvirus en volgde de vereiste opleiding. En Esther heeft duidelijk haar roeping gevonden.

Veel geleerd
“Van de eerste lockdown hebben we veel geleerd. Nu doen we het anders”, zegt juf Esther. Bij die eerste periode werden de opdrachten aan de leerlingen meegegeven. Voor aanvang van de les werd door middel van Teams digitaal contact gelegd en dan konden de leerlingen aan het werk. “Nu is het contact intensiever. Op maandag halen de leerlingen hun opdrachten op, binnen bepaalde tijdsloten om onderling contact en besmetting te voorkomen. Dan heb je even fysiek contact. Vervolgens gaan ze naar huis.”
“Iedere dag beginnen wij op een vast tijdstip met de digitale les en dan wil ik ook iedereen zien.” Juf Esther schiet bij dat laatste spontaan in de lach en vertelt: “Het zijn voor de leerlingen lange dagen achter het scherm. Daarom heb ik ook andere opdrachten. Bijvoorbeeld: als ze een rekenopdracht klaar hebben dan moeten ze tien kniebuigingen maken of twee keer de trap op en neer lopen.” Op de vraag of dat ook gebeurt, knikt ze bevestigend: “Zeker, je ziet ze voor de webcam de kniebuigingen maken.”
Tijdens de lesuren blijft Esther contact met haar leerlingen houden. Ze geeft ook individueel hulp. “Ze loggen thuis in op de software die ze anders ook op school zouden gebruiken. Ik kan direct meekijken hoe ze de opdracht maken en kan indien nodig ook helpen.”

Voor en tegen
De leerlingen van groep 8 volgen thuis het onderwijs op verschillende manieren. “Ik ken leerlingen die met vader en moeder en nog een lid van het gezin aan de keukentafel zitten. Vader en moeder zijn digitaal met hun werk bezig en de kinderen maken hun schoolwerk. Er zijn ook leerlingen die alleen op een kamer zitten. Ze laten ook voor de camera zien welke mooie tekeningen ze in het weekend hebben gemaakt. Dat moet toch kunnen”.
Sommige leerlingen vinden digitaal les krijgen prettiger, zegt Esther, want er is geen klasrumoer dat hen kan afleiden. Ook leert groep 8 op deze manier veel zelfstandiger te werken, hetgeen ze volgens Van de Berg ook op het voortgezet onderwijs moeten kunnen. Toch heeft zij liever de kinderen weer bij zich in de klas. “Als groep 8 met een opdracht in het lokaal bezig is kun je rustig rondlopen en over de schouder meekijken. Je ziet de lichaamstaal van het kind en kunt erop inspelen. De lijntjes zijn korter dan met het digitaal onderwijs.”

Keuze
Binnenkort moet bekend worden welke vorm van voortgezet onderwijs de kinderen gaan volgen. Op de vraag of de school in deze tijd tot een weloverwogen advies kan komen zegt Esther: “In oktober is in eerste instantie vastgelegd welk type onderwijs de groep 8 leerlingen na de Prins Hendrikschool gaan volgen.” Maar ze tekent meteen aan dat aan dat advies altijd nog kan worden gesleuteld.

www.schoolprinshendrik.nl