Vrijwilligerswerk = Doen!

wo 10 feb 2021, 10:38

GORSSEL - Vrijwilligerswerk moet in je genen zitten. Opgevoed zijn met “niet zeuren maar aanpakken” en vooral die dingen doen die je leuk vindt, is voor Roel Hendriks de kern van zijn activiteiten als vrijwilliger.

Door Ria Elstgeest

Van jongs af aan kennen zijn energie en nieuwsgierigheid bijna geen grenzen. “Schaatsen en wielrennen betekenden niet alleen meedoen, maar ook hand- en spandiensten verlenen. Organiseren, leiding geven, jury bemannen: allemaal vrijwilligerswerk”. Roel kan nu eenmaal geen ‘nee’ zeggen…

Als oud-docent geschiedenis en Nederlands, die van schrijven houdt, weet men hem dikwijls en snel te vinden. Jarenlang is hij correspondent voor de Stentor geweest. De laatste paar jaar schrijft hij als vrijwilliger bij Stichting Welzijn Lochem artikelen voor de rubriek “Vrijwilliger centraal” in De Berkelbode: vanmiddag vuur ik mijn vragen af op een gewaardeerd collega.

Enthousiast vertelt Roel over het boek “Gorssel van Agrarische Gemeenschap tot Forensendorp”, dat in 2019 uitgekomen is. Als een van de zeven teamleden heeft hij zijn bijdrage hieraan geleverd. Van stilzitten is echter geen sprake. Nu behelst zijn bijna dagelijkse vrijwilligerswerk het herschrijven van “De Voet Dwars”. Een boek vol persoonlijke verhalen uit de 2e wereldoorlog, dat in 1995 zijn eerste uitgave beleefde, maar niet meer verkrijgbaar is.

Op initiatief van Monique Mekkering wordt nu door een team van 5 vrijwilligers van de Historische Vereniging De Elf Marken aan een nieuwe versie gewerkt. Opnieuw vertelde verhalen, aanvullingen of fragmenten van bestaande verhalen worden gelardeerd met veel fotomateriaal.

Nu er niet meer wekelijks vergaderd kan worden in het voormalig tramstation, zorgt de digitale communicatie voor wat vertraging. Toch streven ze naar een presentatie rond 5 mei tijdens het bevrijdingsfeest 75 + 1,. “Ik heb al een idee wat ik ga doen als dit klaar is… Het ordenen van verhalen over mijn vader, die in het verzet heeft gezeten tijdens de oorlog”.

Tussendoor een fietstocht op zijn racefiets of mountainbike, of een wandelingetje met zijn vrouw, houden hem, als tachtigjarige, kwik en vief.

“Gids op Paleis Het Loo ben ik al zo’n twintig jaar, ook als vrijwilliger. Als het museum weer open gaat in het najaar, moet ik waarschijnlijk eerst weer een cursus volgen. Er is zoveel veranderd en een gids moet wel ‘up to date’ zijn.”

Een advies dat Roel graag geeft: “Neem initiatief, laat het niet bij woorden maar pak het aan! Pas als je iets een keer gedaan hebt, weet je of het wat voor je is. Ik kan het iedereen aanraden, omdat je er zoveel voor terug krijgt. Als chauffeur op de bus van de dagbesteding heb ik onderweg veel gelachen met en plezier beleefd aan de passagiers. Ik raad mensen aan met hun talent te werken, waar ze wellicht zelf nog geen weet van hebben”.

Eigenlijk is het een kwestie van een keuze maken: wil ik erachter komen of ik het leuk vind of niet?
Want: ”Hoe fijn kan het zijn dingen te doen waar anderen plezier aan beleven! Dat vind ik mooi! Ik blijf dus zolang als mogelijk is actief, want als ik hier geen zin meer in heb, mankeer ik iets”.