Sjef van Hoorn aan de picknicktafel die hij cadeau kreeg voor de passantenhaven. Foto: Arjen Dieperink

Sjef van Hoorn aan de picknicktafel die hij cadeau kreeg voor de passantenhaven. Foto: Arjen Dieperink

Arjen Dieperink

Plezierhaven is Sjefs lust en zijn leven

Algemeen

Lochemer zet zich vrijwillig in voor toeristisch visitekaartje

Door Arjen Dieperink

LOCHEM - De plezierhaven in het Twentekanaal bij Lochem ligt er goed verzorgd bij. Dat is te danken aan Sjef van Hoorn. De Lochemer is nu vijf jaar gepensioneerd en zet zich al die tijd al op vrijwillige basis in voor het visitekaartje van zijn woonplaats voor de passanten te water. Dat zijn er zo’n tweehonderd per jaar.

“Noem mij in het artikel geen havenmeester, dat ben ik niet. Ik ben een havenbeheerder”, laat Sjef van Hoorn aan de keukentafel weten. Passie voor het water heeft de in Lochem geboren en getogen Sjef altijd wel gehad. Hij laat een zelfgemaakt fotoboek zien. “Kijk, dat gaat over het cadeau dat ik van mijn collega’s kreeg aangeboden: meevaren met een vrachtschip naar Rotterdam en terug.” Het boek draagt de titel ‘Varen met de Matinique naar Rotterdam en de Maasvlakte, 20 -25 februari 2017’.
Nadat hij snel door de zestig foto’s heeft gebladerd pakt Sjef zijn laptop. “Hier zie je hoe de plezierhaven erbij lag toen ik besloot hem te gaan onderhouden. Ik heb wel kennissen die daarbij hebben beholpen. Onder meer Herman Zwiers van de Veteranen tractoren club. Hij heeft een gedeelte van de grond rondom de haven omgeploegd waarna het is ingezaaid. Je wil niet weten wat er voor rotzooi onder de grond lag. Zo is er veel vuilnis begraven. Waarschijnlijk door eigenaren van plezierjachten die het niet kwijt konden. Tegenwoordig heb ik er een vuilniscontainer staan. Regelmatig zet ik die aan de weg zodat hij geleegd kan worden. Zo houden wij het nu netjes.”

Picknicktafel
Sjef van Hoorn pakt de fiets naar de passantenhaven. Binnen vijf minuten is hij er. “Hoe vind je het?”, trots loopt Sjef het talud af richting de picknicktafel die hij kreeg van één van de passanten. “De eigenaar van de plezierjacht vond het zo mooi wat ik hier doe, dat hij de haven in het kader van mijn vijfjarige inzet deze tafel cadeau deed.”
Sjef gaat zitten aan de tafel die met een ketting verankerd is aan een plateau dat hij zelf heeft aangelegd. “Dat moet wel, anders vind je de tafel zo in het kanaal terug. In het verleden is er nog wel meer in het water gegooid. Dat wil ik zien te voorkomen.” Even later loopt Van Hoorn over het fietspad langs Stationsweg in het verlengde van de haven. “Hier heb ik met takken een houtwal aangelegd. Een mooie bezigheid tijdens de coronatijd. Het heeft mij twee maanden gekost, maar hiermee voorkom ik dat jongeren van het fietspad steil omlaag naar de haven gaan. De begroeiing krijgt nu meer kans en de vogels worden niet gestoord. Daar heb ik nog vogelkastjes in de bomen gehangen.”

Zeis
Sjef loopt weer naar de haven toe. De zitbanken bij de haven zijn ook door hem hersteld, met spullen die hij zelf heeft aangeschaft bij de Kringloopwinkel in Borculo. Verder draagt hij zorg voor het afsluiten van het drinkwater tijdens vorstperiodes. Tijdens het gesprek blijft hij rondkijken. “Kijk, daar groeit het gras te hoog, binnenkort ga ik er met de zeis maaien. En op die plek heb ik zaden uitgestrooid, je ziet wat er opkomt. Dat is bestemd voor de bijen en andere insecten. Iets verderop staan enkele walnotenbomen, die groeien als kool. Die bomen heb ik gekregen van Ed Bontekoe. Mooi is dat hé”.
Van Hoorn raakt hoe langer hoe enthousiaster als hij het over de haven heeft. “Maar als Lochem geen plezierhaven zou hebben gehad had ik me vanaf mijn pensioen ingezet voor de Belvédère op de Lochemseberg. O ja, ik zet mij ook in voor het herstel van de stadsgrachten. Lochem moet weer mooi en aantrekkelijk worden voor de toerist”, besluit Sjef van Hoorn.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant