Marja Eggink hangt na 30 jaar de trouwtoga aan de wilgen

LAREN - Dertig jaar was zij Buitengewoon Ambtenaar van de Burgerlijke Stand (BABS) van de gemeente Lochem, maar sinds 1 september heeft Marja Eggink de trouwtoga aan de wilgen gehangen. 

Door Arjen Dieperink

In haar keuken op de boerderij in het Larense Broek zet Marja Eggink-Meuleman de koffie op tafel. De dertig jaar als BABS, is haar snel voorbij gegaan, zo laat ze weten. De interesse voor BABS komt uit de tijd dat Marja als mbo-leerling stage ging lopen op de verschillende afdelingen van de gemeente Lochem. Op de afdeling Burgerlijke Stand liep zij mee met het voltrekken van een huwelijk. Haar interesse was gewekt. “Na mijn opleiding kwam ik bij de Rabobank in Markelo te werken. Ik trouwde en wij kregen een zoon. Mijn werk eindigde hierdoor. Dan heb je de zorg van je zoon, de boerderij en verder niets. Zo’n dertig jaar geleden waren twee mannen als BABS werkzaam. Een van hen was Gerben Wielenga (1914 - 1989 - AD). Kort na zijn overlijden werden vacatures geplaatst voor BABS en ik werd één van de drie nieuwe BABS, het werd een mooi aanvulling in mijn leven.”

Elk huwelijk beschouwde Marja als bijzonder. “Mensen vertrouwen je hun verhaal toe en ik maakte er iets moois van tijdens mijn speech”, vult Eggink aan. Voor haar was het BABS zijn een roeping, omdat ze namens de gemeente Lochem het huwelijk mocht voltrekken. De samenvoeging tussen de voormalige gemeenten Gorssel en Lochem in de huidige gemeente Lochem, zorgde ervoor dat het aantal BABS-en meer dan verdrievoudigd werd. “Momenteel zijn het er 7, drie mannen en vier vrouwen”, vertelt ze. 

Tijdens de dertig jaar huwelijken voltrekken is er veel veranderd. Marja Eggink herinnert de invoering van het partnerschap voor het gelijke geslacht, later gevolgd door het huwelijk voor het gelijke geslacht. Werden de huwelijken in het verleden in het gemeentehuis voltrokken en werden later vier trouwlocaties aangewezen, tegenwoordig mag overal in de gemeente het huwelijk worden voltrokken. “Behalve in een luchtballon of in een vliegtuig, omdat je nooit weet of je nog boven de gemeente Lochem zit of niet. Dat is wel essentieel. Wat veel mensen niet weten is dat een huwelijksvoltrekking openbaar is. Dat houdt bijvoorbeeld in dat wanneer een huwelijksvoltrekking thuis plaatsvindt, het huis op dat moment het huis van de gemeente is en derhalve openbaar.”  Hoeveel huwelijken Marja Eggink heeft voltrokken? “Zo’n achthonderd. In het begin deden wij ook de gratis huwelijksvoltrekkingen waar wij geen speech bij hadden.”  

Al haar speeches en aantekeningen heeft Marja Eggink bewaard.  ”Wanneer ben jij getrouwd?”, vraagt ze. Een korte tijd later liggen de aantekeningen, de speech en mijn huwelijkskaart op tafel. “Als je uiteindelijk een huwelijkspaar voor je krijgt wiens ouders je ook in het echt hebt verbonden, dan besef je dat je oud begint te worden en het tijd wordt om te stoppen.”  Haar laatste huwelijksvoltrekking was op 28 augustus. “Ruim een week daarvoor had ik het voorrecht om onze zoon en schoondochter te mogen trouwen. Dat vond ik prachtig en heel bijzonder tegelijk”. Tot slot wil ze nog het volgende kwijt: “Zonder de steun van de afdeling bevolking en de gemeentebodes had ik dit mooie werk niet kunnen doen. Ik ben hen veel dank verschuldigd”.