Lovink is al 175 jaar een begrip in Lochem en omstreken. Boekverkoper Eke Mannink noteert scènes die zich in en om de boekhandel afspelen. Foto: Arjen Dieperink

Lovink is al 175 jaar een begrip in Lochem en omstreken. Boekverkoper Eke Mannink noteert scènes die zich in en om de boekhandel afspelen. Foto: Arjen Dieperink

Uit het leven van een boekhandelaar | De P

Opinie

‘Je maakt het de mensen niet makkelijk.’ Boeije Jansen, voormalig eigenaar van Lovink, kijkt me bezorgd aan. Hij heeft dit al eerder gezegd. Waarom blijf ik toch zo ingewikkeld doen?

Het winkelteam heeft auteur Pieter Waterdrinker uitgenodigd. Bekend van boeken als De rat van Amsterdam, Tsjaikovskistraat 40 en zijn huidige bestseller Biecht aan mijn vrouw. De aanloop ging niet van een leien dakje. Toen het contract eenmaal getekend was, presteerde ik het om de datum in de nieuwsbrief onvermeld te laten. De schrijver zou komen, maar wanneer? Een boze beller, klanten in de war, en gelukkig ook positieve, behulpzame reacties. Nadat een en ander was aangevuld in een nieuwe editie kwam een dag later het bericht dat Waterdrinker op die datum tóch niet kon. Tsja, als bestsellerauteur kun je een potje breken.

Hoe dan ook – hij komt. De Lovink Academie nodigt u uit ‘een Russische miniatuur’ te schrijven.
En dat vindt Boeije dus nogal veel gevraagd.
Wat is dat dan, zo’n miniatuur? Ik citeer uit onze nieuwsbrief: ‘een mooi verhaal over uw reiservaringen aldaar, een leesherinnering, een vraag over politiek, een scène uit een boek of het dagelijks leven. Verwoord het in een korte tekst en stuur het op naar lovinkboekhandel@gmail.com’. U kunt uw miniatuur die avond zelf live voorlezen. U kunt er ook voor kiezen uw tekst te laten voordragen. Voor de mooiste is er een literaire beloning.

Zó moeilijk is het trouwens niet. Een voorbeeld:

De kaft van Tsjaikovskistraat 40 toont het straatbeeld van, naar een argeloze lezer aanneemt, de Tsjaikovskistraat in Sint-Petersburg, waar de auteur en zijn vrouw woonden, met hun drie poezen. Op pagina 4 staat dat Julia Klotchkova, de vrouw van Waterdrinker, verantwoordelijk is voor dat beeld en het auteursportret op de binnenkant van de achterflap.
Het is avond, de statige lantaarns branden in twee kleuren licht – de lage wit, de hoge geel. De sfeer is Russisch, met gestalten die door de sneeuw lopen, een bankje met sierlijk smeedwerk rechtsvoor, een afvalbak die elegant oogt als een koperen vuurkorf en de hoge, statige huizen. Maar … iets detoneert. Namelijk de blauwwitte P, van Parkeren. De letter ‘P’ is onze ‘R’ in het Cyrillisch alfabet. Hoe zit dat precies, meneer Waterdrinker?

Het antwoord volgt – maandagavond 23 mei, in de synagoge.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant