Robin Pröpper op z’n plek bij FC Twente

HENGELO - Het is de week voor het thuisduel met Ajax. In de persruimte van Trainingscentrum Hengelo zit Wout Brama in vrijetijdskleding. Voor hem is het de week na een fantastisch afscheid in de volle Grolsch Veste op vrijdag. “Het was een prachtige avond. Geweldig dat al die mensen er waren en ook die oud-ploeggenoten en -trainers. Het was vijf uur toen we naar huis gingen”, geniet het gestopte boegbeeld na. Op de gang wordt het ondertussen steeds iets rumoeriger als de spelers van de eerste selectie binnendruppelen na de besloten training in aanloop naar Ajax. Robin Pröpper schuift aan. “We hebben goed getraind, het was een pittige voetbalconditietraining”, zegt de huidige FC Twente-aanvoerder.

Door Henk Klein Holte

De intensiteit lag vrijdag lager, toen Pröpper met ploegmaats Ricky van Wolfswinkel, Michel Vlap en Daan Rots meespeelde in Brama’s afscheidswedstrijd met vele FC Twente-helden. “Dat was inderdaad een prachtige avond. Spelen tegen die mannen van het kampioensteam, in een bijna volgepakt stadion. Dat er zoveel mensen op af zijn gekomen … Daaraan merk je ook wat voor aanhang deze club heeft. Dat is enorm. Echt bijzonder. En ook lees je hieraan af wat Wout voor de club heeft betekend.”

Onvergetelijke momenten
Pröpper brengt naar voren wat Theo Janssen hem na afloop vertelde: ‘Er was een heel mooi moment in de kleedkamer, voor de afscheidswedstrijd; het was even stil en dan kijk je elkaar aan en voel je: wij hebben toch wel iets héél moois meegemaakt samen!’ “Ik snapte precies wat Theo bedoelde. Het zijn van die onvergetelijke momenten in de sport, die je als ploeggenoten verbinden. Ik heb dat bij De Graafschap ervaren, het jaar dat we promoveerden. Daar gaat het nog altijd over als ik nu met Hidde of Vincent (doelman Jurjus en spits Vermeij, red.) spreek. Die momenten vergeet je echt nooit meer en helemaal niet wat ze hier meegemaakt hebben: de landstitel.”

Pröpper heeft het uitstekend naar de zin bij FC Twente. Hij beseft dat het allemaal niet vanzelfsprekend is. Hij maakte zelf een moeilijke periode door tijdens zijn blessure als speler van Heracles. Maar hij knokte zich er bovenop. En maakte dus een stapje omhoog, de pikante overstap van Almelo naar Enschede. “Het voetbal en het wereldje, het is niet altijd hosanna; dat zag ik ook bij mijn broer Davy. Hij stopte zelfs, had het helemaal gehad. Ik snapte zijn keuze van toen helemaal. Toch ging hij het spelletje weer missen. Ik ben blij dat hij weer voetballer is en dat hij na zijn zware blessure weer op de weg terug is en bij Vitesse op het veld staat.”

Het voetballeven lacht de FC Twente-aanvoerder momenteel toe. Hoewel de Europese uitschakeling tegen Fenerbahçe wel een smet is op de verder uitstekende seizoenstart. “De Europese poulefase zijn we helaas misgelopen. Ik denk onnodig, want we hadden het echt kunnen halen. Maar uit de eerste fase in Turkije en zeker de thuiswedstrijd hebben we wel het gevoel meegenomen dat we het iedereen moeilijk kunnen maken. We maken bovendien nog steeds stappen.”

Het klikt met de nieuwe trainer Joseph Oosting en de nieuwe spelers, constateert Pröpper. “De trainersstaf zoals die er nu staat, steekt goed in elkaar. De groep is leergierig en voor nieuwe spelers gaat het inpassen redelijk makkelijk denk ik, we hebben een sociale groep. Wel is het altijd even wennen met andere spelers. Er zijn er vier, vijf vertrokken en die posities worden nu door andere of nieuwe spelers ingevuld. We waren al een hecht team en deze trainer besteedt daar ook veel aandacht aan.”

De doelstelling is helder voor dit seizoen: Europees voetbal halen. “Ja, en we kunnen ook binnen de Europese competities nog stappen omhoog maken. Als we dat redden zou dat wel de kers op de taart zijn.”

De Pröpper van nu is de beste Robin Pröpper die we hebben gezien, vindt hij. “Ik was bij De Graafschap een hele jonge speler, die lekker wilde voetballen. Verdedigen deed je er -bij wijze van- een beetje bij. Bij Heracles ben ik volwassener geworden. Nu bij Twente ben ik nog stabieler, weet wat er écht gevraagd wordt in het verdedigen. Het is een logische ontwikkeling, het is ervaring”, grijnst de verdediger, die deze maand zijn dertigste verjaardag viert.

Overal waar hij speelde kreeg hij op een goed moment de aanvoerdersband om de arm geschoven. Bij De Graafschap en ook in zijn periode bij Heracles droeg hij de band. “Het aanvoerderschap is iets om te koesteren, al moet je het niet groter maken dan het is. Dat de band dan bij die verschillende clubs bij jou terechtkomt, is wel een mooi gegeven. Ik denk dat die keuze van trainers door mijn type spel komt. Ik ben een speler die zijn verantwoordelijkheid pakt, de leiding neemt. Maar een aanvoerder zijn kan ook prima zonder band, maar ‘m te mogen dragen, is natuurlijk wel eervol.”

‘Beste aankoop’
Technisch directeur Arnold Bruggink liet zich onlangs ontvallen dat hij Pröpper graag nog jaren als FC Twente-speler zou zien en noemde hem daarbij zelfs ‘de misschien wel beste aankoop van de laatste jaren’. Het na dit seizoen aflopende contract zou dus zo kunnen worden verlengd, maar de Arnhemmer heeft geen haast. Hij denkt goed na wat het beste zou passen bij hem en z’n gezin. Nog eens de stap naar het buitenland maken? De droom om samen te spelen met zijn broer Davy? Gewoon bij FC Twente blijven? “Ik heb het bij contractverlengingen eigenlijk altijd een beetje op z’n beloop gelaten. Ik heb de stappen in m’n carrière steeds zorgvuldig gekozen. Altijd gaat het om het goede gevoel. Ik heb het hier bij Twente hartstikke goed naar mijn zin, de club geeft aan graag te willen verlengen, dat geeft een heel prettig gevoel, maar ik heb geen haast”, zegt Pröpper.

In ‘t oosten
“Naar het buitenland zou ook kunnen, maar ‘t hoeft niet per se. Voor mij is het me goed voelen bij de club en de omgeving het belangrijkste. Want inderdaad, het is denk ik niet helemaal toevallig dat ik tot nu tot alleen clubs in het oosten van het land heb gehad. Wel allemaal met een mooi stadion met veel sfeer: op De Vijverberg een beetje Engels, maar wel gemoedelijk; bij Heracles ietsje groter, een modern stadion ook. En dan hier bij Twente is alles nóg groter, met een overweldigend geluid: de fans, die zijn helemaal gek van de club. Dat is prachtig om te zien.”