Genieten op Zorgboerderij 't Heuvel
HARFSEN - "Ook al is het al vijftien jaar geleden dat mijn man is overleden, dat lege huis komt nog stééds op me af", vertelt Gerda. Annie Wesseldijk (80) en Gerda Proosdij (84) werken al 12,5 jaar als vrijwilliger op Zorgboerderij 't Heuvel in Harfsen. Reden, dat ze door de eigenaar en beheerder van dit agrarisch bedrijf in de bloemetjes worden gezet. Spontaan krijgen ze een warm applaus van de ouderen aan tafel, de doelgroep van deze zorgboerderij.
Door Ina Stoel
Beiden zijn weduwe. Annie al 12,5 jaar en ze mist haar man nog steeds! "We hadden een schildersbedrijf. Ik wilde na zijn dood wat aanpakken. Door mijn nichtje ben ik hier een dag in de week komen werken. Ik hou ervan mijn handen te laten wapperen".
Gerda werkte vroeger in de bejaardenzorg. "Ik kwam hier op verzoek kennismaken en ben nog diezelfde dag aan de slag gegaan", vertelt ze." Koffie schenken, aardappelen schillen, helpen daar waar iets nodig is. Sinds mijn schouder versleten is, doe ik fysiek wel minder, maar práten en mijn handen gebruiken kan ik nog goed".
Per dag zijn er drie begeleiders, waarvan één vrijwilliger op een groep van zo'n tien ouderen. Er zijn diverse activiteiten, zoals het gezamenlijk voorbereiden van het eten, spelletjes doen, wandelen, helpen bij de verzorging van dieren, tuinieren.
'Mijn handen
laten
wapperen'
Tussen de middag wordt er zoveel mogelijk samen gegeten. Veel gezelliger met zo'n groep en het ontlast de mantelzorgers thuis. "Het is dankbaar werk", zegt Gerda. "Soms zijn er fijne gesprekken. Ik heb dan het idee echt nodig te zijn en dat doet goed". Annie vult aan: "Ik ga dan naar huis en heb weer een fijne dag gehad. Sommigen willen bijvoorbeeld met spelletjes altijd winnen. Dan moet ik lachen". Inlevingsvermogen is bij dit werk een pré, net als geduld en incasseringsvermogen. "Met humor valt veel op te vangen", benadrukken beiden. "En een beetje plagen kan enorm sfeer bevorderend zijn".
De zorgboerderij draait drie dagen per week. Men probeert ouderen van nu meer keuzemogelijkheden te geven. Ouderen, die van vrijheid, dieren en de natuur houden zijn zeker welkom. Maar ook mensen, die zich lekker willen laten verwennen of rustig willen meegenieten van de kippen, herten of de bloementuin. Af en toe wordt er gegeten in een speciaal ingerichte kweekkas. En met kippen erbij is er altijd wel een vers eitje.
Annie gaat binnenkort stoppen. "Ik moet helaas wel vanwege mijn astmatische bronchitis". Gerda springt hierop in: "Er zijn weer twee nieuwe gasten. Gelukkig praten ze graag, dat maakt het gemakkelijker ze te leren kennen. Waar hebben ze plezier in, wat vinden ze leuk om te doen. Ik vind het leuk dat uit te vinden. Ik hoop hier nog járen vrijwilliger te blijven!"
