Huislied en koekjes voor Het Vandermolenhuis
LOCHEM - Waar voorheen aan de Zutphenseweg de Prins Hendrikschool gevestigd was, staat tegenwoordig een nieuw gebouw met de naam Het Vandermolenhuis. Men is daar gespecialiseerd in kleinschalig zorg voor mensen met dementie. Afgelopen zaterdag 25 juli werden bewoners en personeel verrast met onder andere een speciaal muzikaal optreden.
Door Arjen Dieperink
Achter Het Vandermolenhuis is het gezellig druk. De bandleden van de The Jazzmanagers zijn nog met hun instrumenten aan het afstellen. The Jazzmanagers bestaat uit twee saxofonisten, een drummer, een basgitarist, een gitarist en een pianist.Ze komen uit Heemstede, Wageningen, Amersfoort, Ede, Schoonhoven en Utrecht en hebben het Vandermolenlied geoefend in de Sint-Joriskerk in Amersfoort. "Ik zing nu het lied wel maar ben eigenlijk geen zangeres en behoor ook niet bij de The Jazzmanagers. Mijn man is er wel bij, hij is een de saxofonisten", laat Annemiek Baudoin weten terwijl ze met de tekst van het lied in de hand loopt.
De band introduceert het Vandermolenlied, een lied dat spontaan is ontstaan. Daar kan Annemiek Baudoin wel iets over kwijt. "Het idee van het lied kwam van mijn vader. Toen hij eind 2019 te horen kreeg dat er een plekje in het Vandermolenhuis was en hij daar kon gaan wonen, was dat een lastig vraagstuk. Hij stond op de wachtlijst voor een verzorgingshuis in Zutphen. In Zutphen heeft hij lang en met veel plezier gewoond. Ergens anders wonen was niet in hem opgekomen.Na een positief bezoek tijdens de opening van het huis, besloot mijn vader de sprong te wagen. Hij zong 'Lochem is the place for me' op de melodie van 'London is the place for me'. We hadden drie weken de tijd om mijn vader van zijn appartement aan de IJssel te verhuizen naar Het Vandermolenhuis in Lochem. Er is toen vaak gezongen: Lochem is the place for me… Als een soort opgewekt duwtje richting het onbekende.
Op de dag van de verhuizing stapte mijn vader op de klanken van dat liedje, met in zijn handen een doos met herinneringen aan mijn moeder die in dat appartement is gestorven in 2018, de drempel over. Hij heeft vaak gezegd: “Het zou wel leuk zijn als daar echt een liedje van gemaakt zou worden.” Bij ons in de familie is het traditie dat mijn man en ik een liedje maken bij bruiloften en jubilea. En omdat vooral mijn moeder dol was op feestjes, hebben wij veel liedjes geschreven.
De eerste keer dat wij mijn vader bezochten tijdens de coronacrisis, in maart, konden we elkaar buiten bij het hek ontmoeten. Om de boel wat op te vrolijken hadden we een muziekbox mee. En toen mijn vader in zijn winterjas naar buiten kwam begon hij te swingen op de klanken van London is the place for me. We besloten het liedje te schrijven als een ode aan het personeel van het Vandermolenhuis. Bij ons in de familie heten ze De Groene Brigade omdat alle personeelsleden kikkergroene poloshirts dragen. Het zijn prachtige mensen die met veel liefde en toewijding zorgen voor de bewoners van het huis. Mijn man en ik zijn gaan schrijven en schaven en na enkele weken was er een lied dat ten gehore gebracht kon worden."
Het liedje bestaat uit zes coupletten. "In het eerste couplet werd gezongen 'Lochem is de plaats voor mij,Lochem maakt mij reuze blij Het VanderMolenhuis, dat is ons huis hier voelen wij ons echt wel thuis. Lochem is de plaats voor mij'. De aanwezige bewoners en het personeel kon het optreden enorm waarderen. Ook de vader van Annemiek Baudoin stak zijn dank niet onder stoelen en banken. Toch had Annemiek Baudoin een tweede verrassing voor de aanwezigen. "Het was mijn idee om een huiskoekje te ontwerpen. Wederom om het personeel te bedanken. Ik heb er meer dan 100 gebakken. Er werken 21 mensen in het huis, elk personeelslid heeft er 2 speciaal op naam verpakt gekregen. Daarnaast waren er koekjes voor het publiek. Ze heten Vandermolentjes en ze zijn in de vorm van een molen, naar de naam van het huis natuurlijk. Het zijn boterkoekjes met sinaasappelrasp en kardemom, als verwijzing naar de Indische achtergrond van mijn vader."