Juf Alma al
veertig jaar
voor de klas

10 november 2020, 15:38

LOCHEM - Veertig jaar in het onderwijs en evenveel jaren bij dezelfde school is een unicum. Juf Alma Nieuwenhuizen kreeg het voor elkaar. Ze heeft nog een aantal jaren te gaan voor voor ze met pensioen moet. Gelukkig, want daar ziet ze best tegenop.

Door Arjen Dieperink

De klas van groep 3 op de Meester G. Propschool is uitgestorven. De kinderen zijn vrij, maar hun juf Alma is nog druk bezig. “Gaan wij hier zitten of elders”, vraagt ze. Het wordt ergens anders want de stoeltjes in groep 3 zijn wel erg laag. Alma Nieuwenhuizen zag in 1959 het levenslicht in Hanzestad Zutphen. “Tot en met de havo ben ik in Zutphen naar school geweest. Daarna moest je kiezen wat voor werk je wilde gaan doen. Een vriendin van mij ging naar de Pedagogische Academie, die tegenwoordig voluit PABO heet. Dat leek mij ook wel wat", vertelt Alma, die onder het praten druk gebaart alsof ze voor haar groep 3 staat. “In Deventer kregen wij onze opleiding in een oud gebouw met op de voorgevel nog de vroegere naam Kweekschool.” Nieuwenhuizen schiet even in de lach als ze die naam uitspreekt. Zij kan zich nog wel het een en ander uit die tijd herinneren. Zoals de naam van haar voormalige docent wiskunde. Daar hoeft ze niet lang over na te denken. “Wiskunde kreeg ik van Dieperink”.

Geluk
In 1980, toen Alma Nieuwenhuizen afstudeerde, was de jeugdwerkloosheid groot. Toch had ze het geluk aan haar kant. “Ik had twee sollicitaties lopen. Een in Lochem en een in Brummen. Op een woensdagmiddag werd ik gevraagd op het gemeentehuis te komen. Daar vond dan het sollicitatiegesprek plaats met een delegatie die ik wel erg groot vond. Het toenmalige hoofd van onze school Bert Brand was er ook bij aanwezig." Een van de mooiste momenten in haar schooljaren vond ze de viering van 750 jaar Stad Lochem in 1983. “Wij kwamen toen in klederdracht op school, iedereen was op een of andere manier verkleed. Dat vond ik prachtig. Een ander hoogtepunt vond ik de reünie van de oud-leerlingen in ons oude schoolgebouw aan de Barchemseweg. Dat deed mij wel wat”.

Schoolbord
Toen er afscheid werd genomen van het oude gebouw is juf Alma nog even door de school gelopen. "Alles was al weg. Het waren de herinneringen die het levend hielden.” In het nieuwe schoolgebouw De Garve aan de Burgemeester Leenstraat heeft Nieuwenhuizen wel naar haar zin. "Alles is mooi nieuw. Wel heb ik mijn oude schoolbord meegenomen, volgens mij ben ik de enige in het gebouw die nog een krijtbord heeft. Ik kon er geen afscheid van nemen en vind het wel handig.”
Aan het einde waar haar carrière wil ze voorlopig nog niet denken en op de vraag hoe haar toekomst eruit mag gaan zien, betrekt haar gezicht even. "Zelf heb ik geen kinderen. Mijn leerlingen zijn eigenlijk mijn kinderen. Het is voor mij een ramp dat de zomervakantie zo lang duurt. Ik mis dan de leerlingen. Ik moet er niet aan denken om straks te stoppen. Misschien word ik wel een voorleesoma”, zucht juf Alma. Maar gelukkig is het nog niet zover: ze heeft nog een aantal jaren de tijd om goed na te denken over de invulling van die periode.