Ria Schutman stopt na 2000 kinderen

15 december 2020, 15:15

Jeugd- verpleeg- kundige neemt eind dit jaar afscheid van Yunio

Door Arjen Dieperink

LOCHEM - Het moeten er zo'n 2000 zijn: de Lochemse kinderen die zijn onderzocht door jeugdverpleegkundige Ria Schutman. Maar eind dit jaar is het klaar: Ria neemt afscheid van consultatieburau Yunio.

De schuifdeuren van het consultatiebureau, dat kortgeleden verhuisde van de Nieuwstad naar de Walderstraat, achter de apotheek, gaan automatisch open. De gemeenschappelijke ruimte is ingericht om de jongste bezoeker te kunnen ontvangen, met een weegschaal, een onderzoekmatje en allerlei kleurrijke figuren. We gaan zitten in de hoek van het gebouw waar Ria Schutman haar werkzaamheden verricht.
De in 1955 in Eibergen geboren jeugdverpleegkundige is een bekende verschijning in Lochem en omstreken. Ze woont buitenaf in Markelo, al sinds haar 24ste. "Wij hadden sledehonden, zo'n twintig. Een plekje buitenaf was dan ideaal." Het is naar eigen zeggen slechts een half uur fietsen of tien minuten rijden van haar werk in Lochem waar ook haar sociale leven zich hoofdzakelijk afspeelt. De 65-jarige jeugdverpleegkundige is zelf oma. "Mijn dochter, zij is 34, heeft een dochtertje van een paar jaar oud. Dan voelt het voor je zelf wel dat je een beetje oud wordt", glimlacht ze.

Enschede
"Toen ik drie jaar was verhuisden mijn ouders naar Enschede", begint Ria maar meteen. "Daar groeide ik op en behaalde ik mijn diploma verpleegkundige A. Daarna heb ik nog twee jaar hbo-verpleegkunde gedaan." Ze glimlacht opnieuw bij de vraag waarom zij voor dit vak heeft gekozen: "Ik kom uit een gezin met drie meiden. De oudste werd wijkverpleegkundige en ik hoorde haar verhalen. Je weet niet hoe zoiets ontstaat, maar het leek mij wel leuk om dat vak te kiezen."
Ria heeft geen moment spijt gehad van haar beroepskeuze. Met liefde spreekt zij over haar vak. Ze wijst naar het ogentestbord met verschillende figuren. "Het maakt niet uit of het kind een aangewezen figuur vlinder, appel of wat dan ook noemt, zo lang het maar consequent dezelfde naam blijft noemen." Haar eigen dochter bekeek ze overigens niet met haar beroepsblik. "Je bent in eerste instantie moeder en zo kijk je naar je kind. Natuurlijk kun je de vaardigheden van je vak inzetten in de opvoeding, maar het moederschap kwam toch altijd bovendrijven."

Sollicitatie
Haar sollicitatie kan Ria zich nog als de dag van gisteren voor de geest halen. "Ik weet nog dat mevrouw Ossenkoppele en anderen aan tafel zaten toen ik kwam solliciteren bij het Groene Kruis aan de Zuiderbleek.". De inmiddels 83-jarige Jo Ossenkoppele maakte toen deel uit van het bestuur van het Groene Kruis. Zij is in 1986 gestopt, maar herinnert zich Ria nog goed, zo laat ze telefonisch aan de Berkelbode weten. "Ze kwam tijdens het gesprek goed over. Toevallig kwam ik haar een paar weken geleden in de stad tegen. Eigenlijk herken ik haar aan haar krullen. Ik vond haar altijd sympathiek."
Naar schatting heeft Ria Schutman in haar tijd als jeugdverpleegkundige zo'n 2000 kinderen voorbij zien komen. "Tegenwoordig zeggen de moeders tegen mij: 'Mijn moeder zei: als je die vrouw met de krullen in het haar tegenkomt, doe haar dan de groeten. Zij heeft jou indertijd ook onderzocht.".

Verandering
"Vroeger kregen de ouders het groeiboekje met tips. Dat krijgen ze nu ook nog wel maar we hebben ook een app waar veel gegevens in staan." Alle veranderingen hebben de jeugdzorg wel verbeterd. " Voorheen moesten de ouders naar je toekomen voor vragen, tegenwoordig gebruiken wij ook whatsapp. Ze kunnen direct vragen stellen en wij proberen zo spoedig mogelijk te antwoorden. Iedere vraag, hoe onzinnig die soms voor een ander lijkt, is belangrijk. Je hebt met ouders en vooral met kinderen te maken. Zodra het kind is geboren wordt er van de ouders wel wat verlangd. Daarom is gezond advies nodig."
Er is nog wel meer veranderd. Ria steekt haar rechter wijsvinger op en vervolgt: " Dit omhoog geheven vingertje om te vertellen hoe het moet is niet meer van deze tijd. Je dient samen te werken met de ouders om het kind de beste kansen te geven. Dat vraagt van ons wel het een en ander".
Ria Schutman is niet de enige jeugdverpleegkundige in de gemeente Lochem. "Wij doen het met ons vieren. Dat vind ik belangrijk om te benadrukken." Met een collega runt ze Lochem/Barchem, en dan zijn er nog twee jeugdverpleegkundigen, eentje voor Laren/Almen/Harfsen en eentje voor Gorssel/Eefde/Epse.

Boerderij
Ria verwacht niet in een gat te vallen: "Je hebt weinig nodig om gelukkig te zijn." Op de boerderij waar zij al vierenveertig jaar woont kan zij zich goed vermaken. "Ik ben veel met bomen bezig en ontwikkel nu een voedingsbos. Daar ben ik druk mee. Straks als de coronamaatregelen versoepeld kunnen gaan worden zet ik een grote tafel in het weiland neer. Dan kunnen wij het op gepaste afstand gezellig maken. Ik heb rondom de boerderij ruimte genoeg". Ook zal ze druk blijven met haar sociaal leven in Lochem. Ze zingt onder meer bij het Vocaal Ensemble Lochem en doet veel hand-en-spandiensten bij concerten en andere activiteiten. "Ik zit niet in de organisatie", verduidelijkt ze, "slechts toegangskaartjes verkopen enzovoort doe ik ".
Tegenwoordig is Ria Schutman ook werkzaam als vrijwilligster bij het hospice. Terwijl ze met haar rechterhand een cirkel over het bureaublad uitbeeldt laat ze weten. "In het consultatiebureau ben je bezig met de beginfase van het leven. In het hospice met de eindfase. Zo is de cirkel voor mij weer rond".