Na meer dan een kwarteeuw nemen de Van Huijstees
afscheid

22 december 2020, 15:57

LOCHEM - Na 27 jaar doet het echtpaar Van Huijstee een stap terug bij hun huisartsenpraktijk in Lochem. Daar streek het paar destijds neer om de praktijk van Daan Vôute over te nemen. Per 1 januari draagt Jeroen van Huijstee het stokje over aan Mathijs Roijé.

Door Arjen Dieperink

In huize Van Huijstee zitten Thea en Jeroen naast elkaar op de bank. Hun afscheid nadert met rasse schreden. Een afscheid dat ze zich anders hadden voorgesteld maar door de coronaperikelen is dit jaar álles anders.

In mei 1993 kwamen Jeroen en Thea van Huijstee met hun dochter Anne in Lochem wonen. In 1994 werd hun dochter Maartje geboren. Het was een andere tijd. “In het begin was het niet gemakkelijk. Je had nog geen mobiele telefoon. Ik had wel een pieper op zak." De huisarts spreekt met veel warmte in zijn stem. "De assistentes waren wel het gezicht van onze praktijk en is dat zeker in al die jaren gebleven. Thea", zegt hij, terwijl hij zijn vrouw, die naast hem op de bank zit, aankijkt, "stond vierentwintig uur per dag gereed om de praktijk te ondersteunen. Je had nog geen huisartsenpost, je deed alles zelf, samen. Thea deed de organisatie en financiën. Belde er ’s nachts een patiënt terwijl ik al op ziekenbezoek was, dan zorgde zij ervoor dat mijn pieper afging, zodat ik wist dat ik haar moest bellen.”
Er verschijnt een brede lach op Jeroens gezicht. “Ik moet ergens aan denken. Weet je nog Thea, die keer dat ik moest betalen?” Thea kijkt hem aan en ook bij haar verschijnt een lach. “Ik was bij een patiënt die in een hotel logeerde. Toen ik voor die patiënt om medische redenen een telefoontje moest plegen, er was nog geen mobiel, heb ik nog vijftig cent telefoonkosten moeten betalen. Men wou blijkbaar aan mij verdienen.”

Praktijk
De praktijk zat eerst aan de Nieuweweg 41 maar verhuisde in 1996 naar de Slootwijkersteeg 11. Er was aanvankelijk nog het bonnensysteem; de patiënt moest eerst naar de praktijk komen, om buiten de deur een bon in te vullen voor een afspraak. Dit kwam direct na de overname van de praktijk te vervallen. “Ja, er werd in die tijd niet zo nauw naar de privacy gekeken. Tegenwoordig gelukkig wel. Zo mogen de deuren in de praktijk mogen maar een beperkt aantal decibel geluid doorlaten, zodat anderen niet het gesprek met de patiënt kunnen verstaan." Thea van Huijstee knikt instemmend: “Toen wij nog even in praktijkruimte aan de Nieuweweg zaten, hadden wij in het assistentehokje, meer was het eigenlijk niet, de radio aanstaan omdat wij anders het gesprek tussen de arts en de patiënt konden volgen. Dat is nu niet meer voor te stellen.” De praktijk kende in die periode alleen maar twee assistentes, Yvonne Loman en Tonny Hartsuyker. De eerste bekleedt die functie al ruim dertig jaar.

Later werd het team aangevuld met huisarts Tilly Mud-Jagerman, zij ging in juli van dit jaar met pensioen. Haar opvolger is huisarts Kristine van Doesum. Het praktijkteam kent tegenwoordig drie assistentes Yvonne Loman, Bente Wagenvoort en Marian Neels. “De praktijk is ten aanzien van de bezetting in de loop der jaren flink uitgebreid", weet Jeroen van Huijstee. "Deed je in mijn beginjaren als huisarts veel zelf, tegenwoordig heb je ook de praktijkondersteuners voor de diabetes, hart- en vaatziekten, COPD en de geestelijke gezondheidzorg.“ Hiermee verwijst de scheidend huisarts naar respectievelijk Hedwig ten Beitel, Irma Kettelarij en Michiel Blanken. Verder behoren manager Ingrid Bokkers en schoonmaakmedewerkster Diny Laing tot het team.

Dichterlijk
Dat Jeroen van Huijstee dichterlijke vaardigheden bezit, ondervond menig patiënt en collega. “Tegenwoordig kan het niet meer. Als ik een patiënt verwijs naar een collega, dan breng je dat in ons systeem in en de verwijzing komt automatisch bij de betrokken specialist binnen. Voorheen schreef ik in Sinterklaastijd in gedichtvorm de verwijzingen in de zin van ‘Pietje op …. geboren, gaat niet zo goed met zijn oren.’ Mijn collega’s konden dat wel waarderen. Ook maakte ik met Sinterklaas jarenlang een gedicht voor de huisartsenpost en voor de specialisten van het Zutphense ziekenhuis."

Dan gaat het gaat het gesprek naar de nabije toekomst. De huisarts: “Mijn praktijk draag ik over aan Mathijs Roijé, die al een tijd bij ons werkt. In Mathijs vinden mijn patiënten een zorgzame, gedreven huisarts terug in wie wij veel vertrouwen hebben." Inmiddels staat het echtpaar naast een opvallend schilderij in hun woonkamer. “Dit schilderij is mij zeer dierbaar. Het is een omschrijving van mij als persoon in voorwerpen, alleen de pen op het schilderij is van de schilder dat is de verbinding. Een goede vriend van mij, die er helaas niet meer is, heeft het gemaakt”, zegt hij over het stilleven.

Licentie
“Jeroen is nog niet helemaal weg”, klinkt het dan uit de mond van Thea. "Zijn huisartsenlicentie is met vijf jaar verlengd." Met regelmaat kunnen zijn oud-patiënten hem als invaller op de huisartsenpost nog tegenkomen.

Een persoonlijk afscheid op de wijze zoals huisarts Tilly Mud-Jagerman voor de deur van de praktijk in de Slootwijkersteeg heeft gehouden, zit er volgens de Van Huijstees niet in. Wel hopen ze voor mei, indien de coronasituatie het toelaat, toch nog een afscheid te kunnen organiseren. "Na mei is het te lang geleden, dan heeft het afscheid nemen geen zin meer”, verzucht Jeroen.
Het echtpaar Van Huijstee bedankt in een schrijven hun patiënten voor het gestelde vertrouwen. "Ook mijn collega-huisartsen, de specialisten in het ziekenhuis, de paramedici en in het bijzonder de apotheek Lochem ben ik veel dank verschuldigd. Dat wil ik graag nogmaals via deze weg laten blijken”, benadrukt Jeroen van Huijstee. In de genoemde brief, die zijn patiënten deze week zullen ontvangen, schrijft hij onder andere: 'Het huisartsenvak is het mooiste dat er is; jarenlang loop je met de mensen mee op hun levensweg. Wie mag er zomaar achter elke deur zo dichtbij komen; ik zie dat als een groot voorrecht.” Deze woorden tekenen de persoon Jeroen van Huijstee: een huisarts in hart en nieren, die er altijd wilde zijn voor zijn patiënten.