Joan Berkhemer, zoon van de kunstenaar, en wethouder Wendy Goodin poseren voor het fonteinbeeld. Foto: Arjen Dieperink

Joan Berkhemer, zoon van de kunstenaar, en wethouder Wendy Goodin poseren voor het fonteinbeeld. Foto: Arjen Dieperink

Fonteinbeeld Berkhemer is eindelijk op zijn plaats

Cultuur Lochem

Na drie jaar kan het project worden afgesloten

Door Arjen Dieperink

LOCHEM - Het heeft drie jaar geduurd, maar voor de initiatiefnemers was ‘t het wachten meer dan waard. Vorige week donderdag werd onder belangstelling van zeventig gegadigden het fonteinbeeld van de kunstenaar Willem Hendrik Berkhemer (1917-1998) midden op het gazon van Monuta Kamperman aan de Zutphenseweg in werking gesteld.

Toon van den Boogaard van Monuta Kamperman sprak de aanwezigen toe. Hij liet weten dat Monuta Kamperman trots is dat het fonteinbeeld, of liever cascade, van ‘buurmans terrein’ (de aanliggende Nieuwe Begraafplaats) naar de huidige plek is verhuisd. “Voor sommigen was het op de begraafplaats een herkenningspunt bij de urnenmuur waar men even in gedachten stil kon staan. Maar hier bij de toegangsweg naar Lochem komt het nog beter tot zijn recht”. De initiatiefnemers van het project, Ab Braakman, Sjef van Hoorn, Wout Klein, Wim Marsman en Wilma Nijenhuis-ten Arve werden in het bijzonder bedankt voor hun aanjagende werk.

Sponsoren
Om de cascade op te knappen, te verhuizen en wederom op te bouwen werd voor materiaal en menskracht hulp ingeroepen van Kreunen Bouw Lochem B.V. en Hoftijzer Lochem B.V. Financiële bijdragen van vele particuliere gevers, het Historisch Genootschap Lochem-Laren-Barchem, Prins Bernhard Cultuurfonds en Lochem Steunfonds 1819 waren zeer welkom. De voorzitter van de Lions Club Lochem-Berkelland West Lubbert Baarsen was met enkele ander leden van zijn club aanwezig. “Ook wij zijn gevraagd om een financiële bijdrage aan dit project te leveren. Hiervoor hebben wij een commissie die de aanvragen die wij ontvangen beoordeelt. Aan de leden van onze club werd een positief advies gegeven en zo komt het dat wij hier vandaag bij aanwezig zijn”, aldus Baarsen. Fonds Maatschappelijk Belang Lochem en Hulpfonds de Berkel behoorden eveneens tot de financiers van het project.

Oud-conrector
Oud-conrector Peter van Schuffelen van de Rijks Scholengemeenschap (RSG), heeft dertig jaar gewerkt op de scholengemeenschap aan de Doctor Cartier van Disselweg, waar het beeld tot 2007 stond. Hij beschreef in het kort het ontstaan van de school. Het verbaasde hem dat het Staringcollege, de uiteindelijke opvolger van de RSG, nooit belangstelling in de cascade van Berkhemer heeft gehad. Het beeld moest uiteindelijk weg omdat het schoolgebouw werd afgebroken. Het verheugde de oud-conrector ten zeerste dat er nu een mooie plek voor is gevonden.

 Bijzondere gast
Een van de genodigden bij de plechtigheid was Joan Berkhemer (1951),  zoon van de maker van het beeld. Hij is een bekend Nederlands violist, dirigent en componist. Joan stelde zich tijdens de plechtigheid bescheiden op, hij zat op een bankje in de laatste rij van de aanwezigen. Toen hij eenmaal naar voren was gevraagd liet hij weten: “Ik speel liever viool voor een groep mensen dan dat ik ze toe moet spreken. Dit laatste gaat niet goed als je speelt“, glimlachte Joan. Hij memoreerde het leven van zijn vader. “Hij kreeg de opdracht om de cascade te maken en reisde hiervoor af naar de steengroeve in Arcen. Maar er was eigenlijk te weinig begroot om het beeld te maken, dus sliep mijn vader in de steengroeve. ’s Avonds was hij er alleen en in zijn verbeelding zag hij demonen die zich door de groeve verplaatsten. Ook had hij niet het juiste gereedschap om het beeld te maken, en het project dreigde derhalve te mislukken. Gelukkig greep mijn moeder in en stuurde een collega van mijn vader, Harry Mol, die hem bijbracht hoe zo’n groot kunstwerk kon worden gemaakt. Dat was zijn redding.”

Oud-leerling
Onder de aanwezigen was ook oud-leerling van de RSG en later docent op die school Cobi Stratingh-Beumer. Zij was in 1962 bij de opening van de RSG aanwezig. Zij vertelde aan Joan Berkhemer. “Wij moesten het lied van Jules de Corte zingen. Het was het lied ‘Ik zou wel eens willen.weten.“ Na het  antwoord van Joan Berkhemer begrijpt Coby waarom haar RSG-zangkoor dat lied moest zingen. Willem Berkhemer en Jules de Corte kenden elkaar.

Opening
Vervolgens schaarde het gezelschap zich buiten om het werk van Willem Hendrik Berkhemer. Wethouder Wendy Goodin nan het woord. Ook zij heeft mooie herinneringen aan haar RSG-tijd en herinnerde eraan dat het fonteinbeeld een belangrijke rol speelde. “Bij bepaalde gelegenheden zoals de diploma-uitreiking werden bij de fontein foto’s gemaakt“, weet zij nog. Kort daarna zette de wethouderj de verlichting van de fontein in werking, de officiële openingshandeling. Daarmee is het kunstwerk van Berkhemer nu ook duidelijk vanaf de openbare weg te zien.