Geen groente en fruit meer van Gerard Derks
AlgemeenLOCHEM - Het venten met groenten is Gerard Derks met de paplepel ingegoten: hij kreeg het van huis uit mee. Maar het lukt niet meer. Gerard moest plotseling stoppen, om gezondheidsredenen. De ventwagen is al verkocht.
Door Arjen Dieperink
"Geen koffie, mijn maag en darmen kunnen er niet tegen" zegt de 70-jarige Derks bij eetcafé Scholten. Een flesje sap, dat mag nog wel. Eén van de dames in het café herkent hem: "Ben je al weer terug, is alles goed met je?" Gerard Derks legt haar uit dat hij om medische redenen moest stoppen met werken.
Gerards vader Henne is onder de iets oudere Lochemers geen onbekende. De in 1918 geboren Henne Derks begon in de jaren dertig met venten en bleef dat werk doen tot zijn overlijden in 1984. In het begin ging dat nog met paard en wagen. Het paard ging 's avonds bij Brinkerink in de Achterstraat op stal. De volgende dag ging het weer voor de wagen met verse groente, die veelal door de familie Derks zelf was verbouwd. De koopwaar werd 's ochtends met de LADO busdienst vanuit Zutphen naar Lochem gebracht. In 1968 werd het paard vervangen door een trekker. Gerard Derks kan zich er nog veel van herinneren: "Ja, Mies Wittenberg was toen de chauffeur. Tien jaar later kochten we een vrachtwagen, een oude T-Ford."
Derks zucht: "Weet je, ik zal de contacten met mijn klanten missen. Vergeet niet: ik ging als jongen na schooltijd al met mijn vader mee. En toen ik op 12 juli 1964 van school kwam kon ik de volgende dag direct gaan venten. Je bouwt een band op met je vijfhonderd klanten. Lief en leed deel je met ze. Dat ga ik zeker missen. Ook wil ik nog enkele voormalige klanten, oudjes van in de negentig, bezoeken. Velen heb ik door de corona niet meer kunnen spreken. Ik ging ook altijd langs bij de bejaardencentra, dat kan nu niet meer."
Zonder zijn vrouw Sjaan zou hij het overigens nooit hebben kunnen volhouden, zo benadrukt Derks. Ze zijn nu 49 jaar getrouwd en kregen twee kinderen, een zoon en een dochter, van wie zoon Eddy min of meer in de voetsporen van zijn vader trad. Gerard en Sjaan hebben ook vijf kleinkinderen.
Bij de boer
"Tot zes jaar geleden verbouwden mijn broers de groenten. Daar zijn wij inmiddels mee gestopt. Onze producten worden tegenwoordig direct bij de boer gekocht. Zelf ben ik wel eens bij de producenten op bezoek geweest. Ik wil dan weten waar het product vandaag komt en hoe het wordt behandeld. Waar ik ook kwam om te kijken werd ik met open armen ontvangen. Dat is toch mooi, je verkoopt hun product aan de klant die ook tevreden mee moet zijn. Kersen halen wij uit de Betuwe en de appels bij Tolkamer" .
Het aantal groenteventers in Nederland is volgens Derks nog maar op één hand te tellen. Dat vak sterft uit en ook de groentewereld is veranderd. "Mijn zoon Eddy (48) staat met zijn oplegger iedere week op de markten en verkoopt daar groente en fruit. Het werk is gelukkig lichter geworden. Tegenwoordig worden de producten 's avonds kant en klaar aangeleverd. De volgende dag zet je ze in de oplegger en je kunt weg."
"Ik heb er wakker van gelegen dat ik moest gaan stoppen met het venten", zegt Derks. "Ik had gehoopt zestig jaar in het vak vol te kunnen maken. Maar ja, er komt altijd wel een keer de tijd van stoppen", besluit hij.
