A.L. Snijders | Dromen

za 19 dec 2020, 11:55 Column

Bij de notaris vraag ik de notaris naar een slechte notaris. Hij vertelt over een vrouw die haar eind voelt naderen. Zij belt haar slechte notaris om haar testament te veranderen. Zij wil de 200.000 gulden die zij aan haar ene achternicht heeft toegedacht, bij nader inzien aan haar andere achternicht nalaten. De slechte notaris vergeet deze zaak snel te regelen, de vrouw sterft. De ene achternicht erft de 200.000 gulden. De andere achternicht weet wat er gebeurd is en gaat naar de rechter. De rechter spreekt: de ene achternicht mag het geld houden en de slechte notaris moet uit eigen zak 200.000 gulden betalen aan de andere achternicht. Als ik de notaris verlaat, is mijn rechtsgevoel bevredigd, vooral omdat deze notariële gebeurtenis voor de Tweede Wereldoorlog plaatsvond en 200.000 gulden zeer veel geld was.

In dezelfde periode verliet mijn oma (de moeder van mijn vader) het huis. Zij was verliefd geworden op de loodgieter die een lekkende kraan in de keuken kwam repareren. Haar huwelijk met mijn grootvader was slecht, hij behandelde haar als een slavin. Zij wilde graag dansen, hij verbood haar te dansen. Ze verliet hem met de loodgieter. Ze mocht haar zoontje (later mijn vader) niet meer zien. In wanhoop verliet ze Amsterdam en vertrok naar Amerika. Eén keer is ze nog terug geweest, ik was veertien jaar. Ze werd vergezeld door haar enige dochter, mijn tante, die ouder was dan ik en geen Nederlands sprak. Ze leek op een filmster. Ik kende geen Engels, maar ik keek haar aan. Ik heb enige dagen naar haar gekeken, maar zij merkte het niet op. Toen ik twintig was ben ik mijn oma gaan opzoeken in Amerika, in de hoop dat haar dochter nog vrij zou zijn. Ze was nog vrij, maar niet voor mij. Ze woonde duizend kilometer oostwaarts en verdiende haar geld als model in reclamefilmpjes.

Ze is een rol blijven spelen in mijn fantasie. Ik hoopte dat ze mij 200.000 dollar zou nalaten. Wat ik daarmee zou doen, heb ik nooit geweten. Het land van de dromen is begrensd. Bij mij tenminste.

reageer als eerste