Liefdesmantel

Woef! Hazel begroet een poedel. Waf! De tegengroet klinkt kordaat. Beide bazen glimlachen minzaam en zeggen goedemorgen. We zijn onderweg van Zutphen naar Almen, hond en ik. Startpunt was de natuurwinkel aan de Lange Hofstraat, om proviand in te slaan. Onder meer een bakje verantwoord hondenvoer. Aan de overkant stonden we even te kijken naar de kleurenzee voor de Russische oppositieleider Aleksej Navalny, die langzaam maar zeker werd vermoord door Poetin en co. De afgelopen week is de stapel bloemen uitgegroeid tot een imposant geheel.

Nu lopen we al een tijd langs de Berkel, door verschillende weertypes. Het druppelde, het hagelde, ik voelde wat wind, en nu schijnt de zon. De paar wandelaars die we tegenkomen kijken beduidend vrolijker dan hun voorgangers. Zelf beweer ik weleens ‘weersonafhankelijk’ te zijn, maar ik vermoed dat ook mijn gezicht als een soort barometer werkt.

‘Aan de wandel?’ Een vrolijk klinkende man die ik van gezicht ken, maar niet van naam of achtergrond, stelt een tamelijk onnozele openingsvraag. Ik knik, lach, zeg: ja. ‘Vanaf hier is de Berkel op zijn mooist,’ gaat hij verder. Hij kijkt naar de hond, dan weer naar mij. ‘Tot waar lopen jullie?’ Ik vertel hem dat Almen-centrum ons einddoel is. ‘Als dat maar lukt voor de grote bui uitbreekt,’ antwoordt hij, naar boven wijzend. Ik kijk naar boven, zie een loodgrijze lucht naderen. Hij contrasteert prachtig met het blauwe uitspansel waar we vooralsnog onder vertoeven.

Zelf is-ie op weg naar zijn schoonmoeder. ‘Ik mantelzorg,’ zegt hij. Is dat een werkwoord, vraag ik me hardop af. Daar moet hij ook even over nadenken. Dat doen we al voortstappend. Hazel blijft zo nu en dan hangen bij een muizenhol, waarin ze haar snuit steeds dieper stopt.

‘Ik heb toevallig onlangs nog gecheckt of mantelzorg als term te maken heeft met de mantel der liefde’ vertel ik mijn loopgenoot. ‘Van de heilige Sint Maarten, die zijn mantel deelde met een blinde bedelaar. Dat blijkt zo te zijn.’

De man knikt. ‘Dat klopt,’ zegt hij. ‘Zelfs de uitdrukking palliatieve zorg heeft daar een connectie mee.’ Ik kijk hem verwonderd aan. ‘Pallium betekent mantel in het Latijn,’ vertelt hij. ‘Palliatieve zorg is verlichtende, verzachtende zorg. Dus geen genezende. Mantelzorg is dus eigenlijk een specifieke vorm van palliatieve zorg.’ Voor we het weten komen we aan in Almen centrum, waar we wederom op een bloemrijke herdenkingsplek voor Navalny stuiten. We zijn even stil, knikken elkaar goedendag en gaan ieder ons weegs.

Het is droog gebleven.