Greta Greven werkt veertig jaar in de zorg

‘Ik vind het nog veel te leuk om te stoppen’

Door Arjen Dieperink

LOCHEM - Greta Greven (64) nadert een jubileum. Op 19 maart is ze veertig jaar werkzaam in de zorg. En ook al komt de pensioenleeftijd langzaam dichterbij, ze denkt nog niet aan stoppen: “Ik vind het werk nog veel te leuk.”

Greta was 24 toen ze in de zorg begon te werken. “Ik heb in 1974 voor Z verpleegkundige gestudeerd, in Arnhem. Toen had je nog flats bij de opleiding waar de studenten werden ondergebracht. Ik solliciteerde bij de Wachtposte in Klein Dochteren, later is dit Zozijn geworden”, kan zij zich nog goed herinneren. Eigenlijk was het niet eens haar bedoeling om in de zorg te gaan werken. ‘Kleuterjuf zijn leek mij leuk, dat wou ik wel worden. Maar toen moest je bij een test voor het vak  de noten do, re, mi, fa, sol, la, ti vloeiend achter elkaar en weer terug kunnen opnoemen. Dat was mijn struikelblok en daarom werd ik afgewezen voor het kleutervak.”
Een vriendin bracht Greta op het idee om een andere richting te kiezen. “Zij had een gehandicapte broer en toen ik de zorg daaromheen zag, leek mij dat ook wel leuk’. Zo rolde Greven uiteindelijk het zorgvak in. Ze heeft er geen spijt van gehad. Met warmte en liefde spreekt ze over de cliënten die bij haar aan tafel zitten. “Wij runnen samen de winkel De Kassei in de Molenstraat”, laat ze weten. Zij is duidelijk trots op hen.
“Binnenkort is het mijn jubileum dat wordt gevierd maar dat doen we ook als een van de cliënten weer een mijlpaal heeft bereikt. Dat is net zo belangrijk’’, zegt Greta terwijl ze bijval krijgt.

In de loop der jaren is het vak wel veranderd en het aantal medewerkers is afgenomen. Ook Greta is minder gaan werken. “Voor mijn eerste kind in 1987 werkte ik een volledige week, maar daarna ging ik ook deeltijden. Tegenwoordig werk ik nog enkele dagen in de week.” En daar blijft ze voorlopig nog wel mee doorgaan, ook als ze op haar 67ste met pensioen kan. Wat dat betreft heeft Greta een goed voorbeeld aan vrijwilligster Ada Pen. Zij zegt: “Vele jaren heb ik in het onderwijs gezeten, de laatste jaren in het vmbo in Borculo. Na mijn pensionering zocht ik iets om mij zinvol te maken voor de maatschappij en toen ben ik hier als vrijwilliger terechtgekomen.” Heel belangrijk, want zonder vrijwilligers kan er bij De Kassei niets, aldus Greta. Haar werk blijft haar boeien. “Eigenlijk kan ik niet zonder jullie hè”, vraagt ze aan de aanwezigen. Die geven duidelijk aan ook niet zonder hun Greta te kunnen.